Walaupun sekarang nie dalam mood FINAL EXAM tapi still nak update jugak blog nie. Gap almost one week nie boleh lah rest sikit2. Goyang kaki sikit2. Settle keje yang mane belum settle lagi. 

Actually bukan saja2 aku nak update blog nie tapi aku nak luah something yang dah lama aku nak luah tapi keadaan tak mengizinkan. So hari nie aku curi masa sikit. 

To capital F, since saya masuk sini *sambung degree, kita makin jauh. Padahal kita dah janji nak sama2 setia. Saya boleh tunaikan janji tu kalau awak pun buat perkara yang sama. But I smell something fishy here. Saya tak tuduh awak ade perempuan lain but when I'm here kita makin jauh. Text pun jarang2. Call jauh sekali lah kan. Saya tak mintak pun awak texting saya 24 jam sebab saya tahu awak pun ade keje. Saya pun sama. But cukuplah text tanya khabar. I need someone who cares about me. Saya tak boleh bila awak bosan je baru awak cari saya. Saya bukan anak patung. 

Dari hari ke hari awak makin jauh dan awak jangan salahkan saya jika perasaan saya kat awak pun makin hari makin tawar. Sometimes saya pernah rasa kalau awak dah takde dalam hidup saya pun saya boleh terima dengan rela hati kot. Dengan kata lain tak menangislah. Kadang2 hampir seminggu awak diam tanpa text tanpa call. Seriously saya tak boleh teruskan relationship macam nie. So I decided nak diamkan diri. Kalau awak still sayang saya mesti awak akan cari saya kan. Tapi kadang2 je awak cari saya. Okay saya dah paham. 

Saya mula layan awak dingin & tiap kali kite texting mesti je ade benda tak kena. Mesti je ade benda yang nak gaduh. Memang saya saja cari pasal dengan awak. Sebab dah lama saya cukup bersabar dengan perangai awak. Tapi saya pendam je. Awak langsung takde masa untuk saya. Awak tak sama macam first kita kenal dlu yang selalu ada masa untuk saya. 

Pernah satu hari kite gaduh teruk dan sepanjang hidup saya, saya tak pernah gaduh dgn lelaki seteruk saya gaduh dgn awak. Macam2 sumpah seranah keluar dari mulut saya tapi takdelah sampai tahap saya menghina awak mcm awak menghina maruah diri saya. Saya sedih sangat. Marah2 saya kat awak pun takde lah sampai nak libatkan maruah. Tapi awak macam2 penghinaan awak kata kat saya. Teruk sangat ke saya nie pada mata awak ?? Saya tahu saya yang mulakan nie semua dulu tapi awak sedar tak awak punca segala masalah yang terjadi. Memang bahasa saya agak kurang ajar dengan awak tapi saya jadi macam nie sebab awak. 

Lepas macam2 awak hina saya then awak mintak maaf, awak cakap awak sayang saya dan nak saya balik kat awak. Senang kan awak mintak maaf. Awak tahu tak perasaan saya bila tiap2 patah penghinaan keluar dari mulut awak tu. Sorry lah, Memang saya pernah sayang kat awak tapi perasaan sayang kat awak dah takde sekarang, KOSONG. Sebab perangai awak tu. Saya memang dah tak boleh terima awak balik. Awak nak kata ape pon kata lah. Tapi hati saya terluka dengan kata2 penghinaan awak tu. Tak pernah lagi orang hina saya seteruk tu dan orang yang hina saya tu adalah awak. Orang yang pernah saya sayang. 

Capital F, saya tak pasti hati nie dah boleh maafkan awak ke tak tapi yang pasti diri nie takkan lupa apa yang awak pernah buat kat saya. Tiap2 patah penghinaan awak akan saya ingat.